| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Conjugación de: abloco, ablocas, ablocavi, ablocatum, ablocāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = affittare, (eng) = rent, hire, lease, let, (esp) = arrendar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego abloco tu ablocas ille ablocat nos ablocāmus vos ablocātis illi ablocant | Yo arriendo Tu arriendas El/Ella/Eso arrienda Nosotros arrendamos Vosotros arrendáis Ellos/Ellas/Esos arriendan |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego ablocābam tu ablocābas ille ablocābat nos ablocabāmus vos ablocabatis illi ablocābant | Yo arrendaba Tu arrendabas El/Ella/Eso arrendaba Nosotros arrendabamos Vosotros arrendabais Ellos/Ellas/Esos arrendaban |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego ablocavi tu ablocavisti, ablocasti... ille ablocavit nos ablocavĭmus vos ablocavistis, ablocastis... illi ablocavērunt, ablocarunt, ablocavere... | Yo arrendé Tu arrendaste El/Ella/Eso arrendó Nosotros arrendamos Vosotros arrendasteis Ellos/Ellas/Esos arrendaron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego ablocavi tu ablocavisti, ablocasti... ille ablocavit nos ablocavĭmus vos ablocavistis, ablocastis... illi ablocavērunt, ablocarunt, ablocavere... | Yo he arrendado Tu has arrendado El/Ella/Eso ha arrendado Nosotros hemos arrendado Vosotros habéis arrendado Ellos/Ellas/Esos han arrendado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego ablocavĕram, ablocaram... tu ablocavĕras, ablocaras... ille ablocavĕrat, ablocarat... nos ablocaverāmus, ablocaramus... vos ablocaverātis, ablocaratis... illi ablocaverant, ablocarant... | Yo había arrendado Tu habías arrendado El/Ella/Eso había arrendado Nosotros habíamos arrendado Vosotros habíais arrendado Ellos/Ellas/Esos habían arrendado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego ablocavi tu ablocavisti, ablocasti... ille ablocavit nos ablocavĭmus vos ablocavistis, ablocastis... illi ablocavērunt, ablocarunt, ablocavere... | Yo hube arrendado Tu hubiste arrendado El/Ella/Eso hubo arrendado Nosotros hubimos arrendado Vosotros hubisteis arrendado Ellos/Ellas/Esos hubieron arrendado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego ablocavĕram, ablocaram... tu ablocavĕras, ablocaras... ille ablocavĕrat, ablocarat... nos ablocaverāmus, ablocaramus... vos ablocaverātis, ablocaratis... illi ablocaverant, ablocarant... | Yo había arrendado Tu habías arrendado El/Ella/Eso había arrendado Nosotros habíamos arrendado Vosotros habíais arrendado Ellos/Ellas/Esos habían arrendado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego ablocābo tu ablocābis ille ablocābit nos ablocabĭmus vos ablocabĭtis illi ablocābunt | Yo arrendaré Tu arrendaras El/Ella/Eso arrendará Nosotros arrendaremos Vosotros arrendareis Ellos/Ellas/Esos arrendarán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego ablocavĕro, ablocaro... tu ablocavĕris, ablocaris... ille ablocavĕrit, ablocarit... nos ablocaverĭmus, ablocarimus... vos ablocaverĭtis, ablocaritis... illi ablocavĕrint, ablocarint... | Yo habré arrendado Tu habrás arrendado El/Ella/Eso habrá arrendado Nosotros habremos arrendado Vosotros habréis arrendado Ellos/Ellas/Esos habrán arrendado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego ablocem tu abloces ille ablocet nos ablocēmus vos ablocētis illi ablocent | Yo arriende Tu arriendes El/Ella/Eso arriende Nosotros arrendemos Vosotros arrendéis Ellos/Ellas/Esos arrienden |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego ablocārem tu ablocāres ille ablocāret nos ablocarēmus vos ablocarētis illi ablocārent | Yo arrendara Tu arrendaras El/Ella/Eso arrendara Nosotros arrendáramos Vosotros arrendarais Ellos/Ellas/Esos arrendaran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego ablocavĕrim, ablocarim... tu ablocavĕris, ablocaris... ille ablocavĕrit, ablocarit... nos ablocaverĭmus, ablocarimus... vos ablocaverĭtis, ablocaritis... illi ablocavĕrint, ablocarint... | Yo haya arrendado Tu hayas arrendado El/Ella/Eso haya arrendado Nosotros hayamos arrendado Vosotros hayáis arrendado Ellos/Ellas/Esos hayan arrendado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego ablocavissem, ablocassem... tu ablocavisses, ablocasses... ille ablocavisset, ablocasset... nos ablocavissēmus, ablocassemus... vos ablocavissētis, ablocassetis... illi ablocavissent, ablocassent... | Yo hubiera arrendado Tu hubieras arrendado El/Ella/Eso hubiera arrendado Nosotros hubiéramos arrendado Vosotros hubierais arrendado Ellos/Ellas/Esos hubieran arrendado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego ablocārem tu ablocāres ille ablocāret nos ablocarēmus vos ablocarētis illi ablocārent | Yo arrendaría Tu arrendarías El/Ella/Eso arrendaría Nosotros arrendaríamos Vosotros arrendaríais Ellos/Ellas/Esos arrendarían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego ablocavissem, ablocassem... tu ablocavisses, ablocasses... ille ablocavisset, ablocasset... nos ablocavissēmus, ablocassemus... vos ablocavissētis, ablocassetis... illi ablocavissent, ablocassent... | Yo habría arrendado Tu habrías arrendado El/Ella/Eso habría arrendado Nosotros habríamos arrendado Vosotros habríais arrendado Ellos/Ellas/Esos habrían arrendado |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| abloca ablocate Futuro ablocato ablocato ablocatote ablocanto | arrienda arrendad ve a arrendar vaya a arrendar id a arrendar vayan a arrendar |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| ablocāre | arrendar |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ablocavisse, ablocasse... | haber arrendado |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| ablocaturum esse, ablocaturam esse, ablocaturum esse, ablocaturos esse, ablocaturas esse, ablocatura esse... | ir a arrendar |
| GERUNDIO | |
| ablocandi, ablocando, ablocandum, ablocando... | de arrendar a arrendar para arrendar por arrendar |
| SUPINO | |
| ablocatum | arrendar |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que arrienda |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.ablocans Gen.ablocantis Dat.ablocanti Acc.ablocantem Voc.ablocans Abl.ablocante, ablocanti... | ablocantes ablocantium ablocantibus ablocantes ablocantes ablocantibus |
| Feminina | |
| Nom.ablocans Gen.ablocantis Dat.ablocanti Acc.ablocantem Voc.ablocans Abl.ablocante, ablocanti... | ablocantes ablocantium ablocantibus ablocantes ablocantes ablocantibus |
| Neutro | |
| Nom.ablocans Gen.ablocantis Dat.ablocanti Acc.ablocans Voc.ablocans Abl.ablocante, ablocanti... | ablocantia ablocantium ablocantibus ablocantia ablocantia ablocantibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de arrendar |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.ablocaturus Gen.ablocaturi Dat.ablocaturo Acc.ablocaturum Voc.ablocature Abl.ablocaturo | ablocaturi ablocaturorum ablocaturis ablocaturos ablocaturi ablocaturis |
| Feminina | |
| Nom.ablocatura Gen.ablocaturae Dat.ablocaturae Acc.ablocaturam Voc.ablocatura Abl.ablocatura | ablocaturae ablocaturarum ablocaturis ablocaturas ablocaturae ablocaturis |
| Neutro | |
| Nom.ablocaturum Gen.ablocaturi Dat.ablocaturo Acc.ablocaturum Voc.ablocaturum Abl.ablocaturo | ablocatura ablocaturorum ablocaturis ablocatura ablocatura ablocaturis |
| - Conjugación completa di ablocari Forma pasiva |